نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری در رابطة بین سبک‌های هویت و ابراز وجود

در این پژوهش در چهارچوب مدلی علّی، نقش پیش‌آیندی سبک­های هویت در ابراز وجود با واسطه­ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری بررسی شد. بدین منظور 265 نفر از دانش‌آموزان دبیرستانی شهر ابرکوه (121 دختر ، 144 پسر) به شیوة خوشه‌ای تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سیاهه تجدید نظرشده سبک‌های هویت برزونسکی (وایت و دیگران، 1998)، پرسشنامه خود‌‌نظم‌جویی رفتاری (براون، میلر، و لواندوسکی، 1999) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، 1975) استفاده شد. مدل پیشنهادی پژوهش با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شد و برای سنجش معناداری اثرات غیرمستقیم متغیرهای رابطه‌ای، روش نمونه‌برداری‌های مکرر خودراه‌انداز به کار رفت. نتایج حاکی از تأیید نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری بود. یافته‌ها نشان دادند که سبک اطلاعاتی به‌صورت مستقیم و غیر‌مستقیم و تعهد هویت به‌صورت غیر‌مستقیم با نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری پیش‌بینی­کننده مثبت و معنادار ابراز وجود و سبک سردرگم-‎اجتنابی با نقش واسطه‌ای خود‌‌نظم‌جویی رفتاری پیش‌‌بینی­کننده‌ منفی و غیر‌مستقیم ابراز وجود است. خود‌‌نظم‌جویی رفتاری نیز به‌صورت مثبت و معنا­دار ابراز وجود را پیش­بینی کرد. یافته­ها بر مبنای کاربردها در آموزش والدین و افزایش امکان ابراز وجود در دانش­آموزان بحث شد.